Dystylarnia parowa oraz fabryka wód gazowanych Eryk Bauer

     W roku 1878 założył Ludwik Bauer, w własnym domu przy ulicy Brzeskiej Nr. 1, rektyfikację spirytusu, dystylarnię wódek oraz octownię.Jako wspólnicy do powyższego przedsiębiorstwa przystąpili w roku 1889 starszy brat Emil Bauer, a później Konstanty Werner. Fabryka rozwijała się pomyślniei wobec szczupłości pomieszczenia przy ulicy Brzeskiej, wspólnicy wybudowali przy ulicy Starodębskiej obszerne zabudowania, do których przeniesiono w roku 1890, całe urządzenie przedsiębiorstwa. Fabryka była prowadzona pod firmą "Rektyfikacja Włocławska Ludwik Bauer"; po siedmiu latach bardzo korzystnych prowadzenia przedsiębiorstwa, został w roku 1897 wprowadzony rosyjski monopol spirytusowy i wskutek czego fabryka musiała być zlikwidowana. Ludwik Bauer zatrzymał budynki przy ulicy Starodębskiej, Konstanty Werner został spłacony, a Emil Bauer zatrzymał fabrykę wódek słodkich, którą przeniósł z powrotem na ulicę Brzeską i prowadził ją do swej śmierci t.j. do roku 1915. Przed wojną fabryka wódek słodkich przy ulicy Brzeskiej prosperowała dobrze, zatrudniając do 30 robotników. Po śmierci Emila Bauera odziedziczył fabrykę syn jego Eryk Bauer, który prowadził przedsiębiorstwo do roku 1927. W tym roku dotychczasowa firma została przekształcona na spółkę z ograniczoną odpowiedzialnością, której udziałowcami byli Jakób Nuta Kruszyński, Mieczysław Kruszyński, Feliks Kruszyński, Roma z Kruszyńskich Daumanowa, Bernard Kruszyński i Eryk Bauer.