Około roku 1900 wybudował Aleksander Zakrzewski przy ul. Litewskiej fabrykę produkującą małego typu lokomobile i młocarnie parowe. Wytwórczość fabryki zwiększała się corocznie, tak, że przed wybuchem wojny było zatrudnionych kilkudziesięciu robotników. W czasie wojny światowej fabryka była nieczynna. W roku 1920 Aleksander Zakrzewski odstąpił fabrykę (dzieciom swym) Leonowi i Reginie Zakrzewskim, którzy ją uruchomili. Ciężkie warunki produkcji oraz brak kredytu skłonił Zakrzewskich w roku 1923 do prze kształcenia firmy na spółkę akcyjną. Za czasów administracji tej spółki, fabryka produkowała maneże i sieczkarnie przy zatrudnieniu około 33 robotników. Z powodu wadliwej administracji i braku kapitału obrotowego przedsiębiorstwo jest nieczynne od roku 1925.