Zakłady Wytwórcze Związku Spółdzielni Spożywców

Okres wojny światowej i okupacji naszego kraju, wytwarzający bardzo trudne warunki ekonomiczne, nie odstręczył pewnych organizacji od pracy twórczej w tym czasie. Do tych organizacji należy zaliczyć Związek Spółdzielni Spożywców, który mimo utrudnień ze strony władz okupacyjnych, nie przerywał swej pracy na polu tworzenia spółdzielni spożywczych w całym kraju. Pracy tej zawdzięcza miejscowy oddział spółdzielni swe powstanie. Zakres początkowy działalności włocławskiego oddziału był dość ograniczony, dopiero po wyjściu z kraju okupantów, spółdzielnia zaczęła prowadzić we własnych zabudowaniach przy ulicy Starodębskiej trzepalnię lnu, włókna, oczyszczanie koniczyn, sortownię owoców, eksportując towary do Anglii. Spółdzielnia włocławska zatrudniała w tym czasie przeszło 300 robotników. W miarę normowania się stosunków ekonomicznych w kraju i pomyślnego rozwoju spółdzielni spożywców, miejscowy oddział otrzymał od swej centrali, polecenie wybudowania w roku 1926 wytwórni cukrów. Uruchomiona w tym roku fabryka cukrów, zaopatrując w towar wyłącznie zrzeszone w Związku spółdzielnie, miała od chwili założenia bardzo pomyślny rozwój. Wytwórnia cukrów pracowała na trzy zmiany, zatrudniając 100 robotników. Chcąc sprostać licznym zamówieniom, miejscowy oddział spółdzielni przystapił do znacznej rozbudowy fabryki i zaprowadzenia mechanicznego urządzenia. Wytwórnia produkowała cukierki różnych gatunków, a bieżącym roku miał być uruchomiony dział wyrobu czekolady, biszkoptów, makaronu, kawy zbożowej oraz dział wyrobu toreb papierowych, kartonów i drukarnia. O rozmiarze rozwoju miejscowego zakładu wytwórczego spółdzielni, świadczą następujące dane: W pierwszym kwartale uruchomienia fabryki produkcja wynosiła 18 423 kg a w roku 1927 — 145 590 kg cukrów.