Zawiązki pierwszej fabryki maszyn i narzędzi rolniczych we Włocławku, istniejącej pod firmą "Fabryka Maszyn Rolniczych Zofia Podlasek" sięgająca czasów około 1850 roku. Wybudowana ona została na parcelach nr 8, 30, 35 osady we wsi podmiejskiej Zazamcze, przez Wilhelma Haacka. W pierwszych latach istnienia, kiedy zapotrzebowanie maszyn i narzędzi rolniczych, ze strony rolników, nie było wielkie, zakres produkcji przedsiębiorstwa był nieduży, a urządzenie fabryki w tym czasie było prymitywne i poruszane za pomocą jednego konia. na mocy aktu z dnia 12 czerwca 1880 roku odziedziczył po ojcu Wilhelmie fabrykę syn jego Hugo Haack, który rozszerzył przedsiębiorstwo, zatrudniając kilkunastu robotników. Wyrabiane przez fabrykę maszyny, były sprzedawane detalicznie okolicznym rolnikom. W roku 1893 sprzedał Hugo Haack trzy czwarte części przedsiębiorstwa Lucjanowi Aleksandrowii Haackowi, a jedną czwartą części Michałowi Józefowi Strhmajerowi. Strohmajer sprzedał w roku 1896 posiadaną przez siebie część fabryki, Karolowi Wernerowi, a tenże odstąpił swe prawa do swej części Lucjanowi Aleksandrowi Haackowi, który został w ten sposób wyłącznym właścicielem całego przedsiębiorstwa. W tym okresie czasu fabryka została w dalszym ciągu rozszerzoną i udoskonaloną przed pobudowanie odlewni oraz przez wprowadzenie napędu parowego i zaczęła sprzedawać swe wyroby hurtowo. Produkcja maszyn i narzędzi rolniczych wynosiła w tym czasie okolo 1000 sztuk rocznie. Aktem z dnia 29 grudnia 1908 spprzedał Lucjan Aleksander Haack fabrykę Maksymilianowi i Maurycemu Bossakom, którzy prowadzili ją do roku 1921 pod firmą "Fabryka Maszyn Rolniczych Bracia Bossak". Za czasów swego posiadania Bossakowie rozszerzyli, znacznym kapitałem, fabrykę przez wybudowanie nowej kotłowni i odlewni, przez zamontowanie nowej parowej maszyny, przez zastosowanie w fabryce sprowadzonych z zagranicy, udoskonalonych maszyn pomocniczych. W roku 1912 było zatrudnionych w fabryce 110 robotników, a roczna produkcja dochodziła do 4000 sztuk maszyn i narzędzi rolniczych. W roku wybuchu wojny światowej, Niemcy zrujnowali fabrykę zabierając bez odszkodowania prawie wszystkie maszyny pomocnicze i cały zapas znajdującego się na składzie surowca. W następnym roku bracia Bossakowie skompletowali częściowo brakujace maszyny pomocnicze i uruchomili fabrykę prowadząc ją w okresie wojennym w skromnych rozmiarach. W roku 1921 nabyła od Maksymiliana i Maurycego Bossaków fabrykę firma "Amerykańska Spółka Akcyjna The American Engineering Co New Britain, St. Zjednoczone Ameryki Północnej, której akcjonariuszami byli prawie wyłącznie polacy, obywatele Stanów Zjednoczonych. Za czasów kierownictwa tej spółki, fabryka w skutek różnych przyczyn wpływających ujemnie na powodzenie przedsiębiorstwa, rozwijała się w powolnym tempie, zatrudniając początkowo 35 robotników z niewielką produkcją. Dopiero w następnych latach rozwój fabryki był nieco lepszy, zatrudniano do 70 robotników a produkcja wynosiła 700 do 800 sztuk maszyn rocznie.
     W sierpniu 1926 roku fabryka przeszła na własność Wojciecha i Zofii Podlasek, a następnie po śmierci Wojciecha Podlaska w roku 1928 wyłączną właścicielką przedsiębiorstwa została Zofia Podlasek. Wyroby powyższej fabryki miały w przeważnej części odbiorców wśród drobnych rolników w okolicy Włocławka.