Wyścigi na motocyklach zaingurowano we Włocławku wiosną 1946 roku, kiedy to z inicjatywy Wiktora Jabczyńskiego i Leona Szyszkowskiego, poszerzono działalność reaktywowanego właśnie Towarzystwa Kolarzy o sekcję motorową.

     W podwórzu przy ulicy Cyganka 24 urządzono warsztat, którego gospodarzem był Roman Jachimczak, gdzie adaptowano motocykle będące własnością członków klubu, pochodzące najczęściej z demobilu, do potrzeb wyścigów na żużlu i motocrosów.

     Towarzystwo Kolarzy i Motocyklistów istniało zaledwie kilkanaście miesięcy; w 1948 roku sekcję kolarską przejęła przymusowo "Unia", natomiast sekcja motocyklowa weszła w skład "Spójni", gdzie znalazła nowych, oddanych działaczy, m.in. Innocentego Konwickiego i Andrzeja Karnkowskiego. Nową sekcję otoczono troskliwą opieką, zakupując dwa nowe motocykle — AJS 500 ccm oraz drugi o pojemności 125 ccm.

     Sekcja skupiała kilkunastu zawodników. Do najlepszych zaliczano Czesława Popelkę, Wiktora Grzesia, MarianaMałeckiego, Zbigniewa Jachimczaka, Eugeniusza Załęckiego, Piotra Bożendę i Jana Kluzikowskiego. Zawodnicy byli zgłoszeni w Polskim Związku Motorowym. Zawody organizowano dość często i to w trzech kategoriach: na żużlu, na ulicach i crossy.

     Zawody motocrossowe organizowano na trasach wytyczonych wśród wyrobisk cegielni na Falbance oraz na Grzywnie, wąwozami wzgórz Szpetala, a także leśnymi trasami w kierunku Kowala i Dobiegniewa. Gromadziły one po kilkudziesięciu zawodników i wielu kibiców. W kategorii motocrossowej specjalizowali się Popelka, Grześ i Jachimczak.

     Zawody, z udziałem motocyklistów z woj. bydgoskiego, odbywały się także na ulicach miasta, również gromadząc wielu zawodników oraz nieprzebrane rzesze kibiców. W tej kategorii brylowali Grześ, Małecki i Popelka.

     Na stadionie miejskim, przekazanym następnie "Spójni", odbywały się zawody żużlowe. Najwięcej zwycięstw odnosił w nich spośród zawodników z Włocławka M.Małecki. Z miejscowymi rywalizowali najczęściej żużlowcy Torunia, Grudziądza i Bydgoszczy. Na torze "Spójni" przy al. Chopina debiutował późniejszy wielokrotny reprezentant Polski — Zbigniew Raniszewski, a startowali znani wtedy na krajowych torach Najdrowski z Grudziądza i Zakrzewski z Torunia.

     Sekcja motocyklowa "Spójni" istniała do 1955 roku kiedy to rozwiązano ją ze względu na pogarszające się warunki finansowe, wykruszanie się sprzętu oraz brak odpowiedniego dla wyczynu toru żużlowego.

     W miarę rozwoju motoryzacji przybywało w regionie entuzjastów sportu samochodowego. W 1976 roku w wyniku porozumienia amatorów automobilizmu z Włocławka i Torunia w stolicy Kujaw utworzono delegaturę Automobilklubu Toruńskiego. Działalność nie nabrała jednak większego rozmachu.

     Dopiero z początkiem 1980 roku gdy postanowiono działać samodzielnie ( rejestracja Automobilklubu Włocławskiego nastąpiła 1 I 1980 roku), sięgnięto po urozmaicone formy pracy, organizując rajdy popularne i turystyczne. Członkowie Automobilklubu Włocławskiego zaczęli także brać udział w wyścigach samochodowych.

     Najlepsze rezultaty osiągnęli zwłaszcza dwaj kierowcy — Wojciech Ryszewski i Andrzej Bajuk. W.Ryszewski, startując w 1984 roku samochodem Fiat 126p w klasie drugiej został sklasyfikowany na 13 miejscu w kraju, natomiast w klasie czwartej uplasował się na czwartym miejscu w Polsce. Ponadto w 1985 roku Apolinary Bajuk w samochodowych rajdach popularnych zdobył tytuł mistrza okręgu.

     Jednym z nurtów działalności Automobilklubu Włocławskiego było doskonalenie techniki jazdy oraz bezpieczeństwa ruchu. Działała tu sekcja zabytkowych jednośladów "Helpclub".

     Rozwój automoblizmu był efektem zaangażowania szerokiego grona działaczy m.in. Bogumiła Witkowskiego, Wenantego Lewandowskiego, Marka Badke, Bohdana Borowego,Wincentego Olejnika, Wiesława Bachurskiego, Henryka Stępienia i Jerzego Wargulskiego.

     Ze sporym powodzeniem działał Ludowy Zespół Sportowy "Motor" z Izbicy Kujawskiej , któremu przewodził Onufry Wiśniewski. "Motor" specjalizował się w turystyce. Członkowie zespołu brali udział w masowych imprezach sportowo — turystycznych. Podobny charakter miał miejsce LKS "Jastrząb" w Lipnie. Największym sukcesem motocyklstów Ludowych Zespołów Sportowych woj. włocławskiego było zdobycie przez Krzysztofa Piastowskiego "Motor" Izbica Kujawska, tytułu wicemistrza Polski w klasie motorowerów (1984). Organizatorami i najbardziej aktywnymi działaczami rozwoju sportów motorowych w środowisku wiejskim Kujaw i ziemi dobrzyńskiej byli m.in. Jerzy Zieliński, Onufry Wiśniewski, Leszek Kaniewski, Marek Łażny, Józef Wysocki, Ryszard Szmudziński i Mirosław Włodarski. Nowy rozdział w dziejach sportów motorowych otwierał lipnowski "Jastrząb".