Działacz PPS i klasowych związków zawodowych, poseł na sejm.

 

     Urodził się 13 X 1899 roku w Duninowie powiat gostyński. Jego ojciec, Maksymilian, pracował we włocławskiej Fabryce Celulozy. Edward podjął pracę w tej fabryce podczas I wojny światowej. Szkołę średnią ukończył metodą samokształcenia. Od 1917 roku nałeżał do Polskiej Organizacji Wojskowej, a w 1918 roku wstąpił do Polskiej Partii Socjalistycznej. W 1920 roku zgłosił sie ochotniczo na wojnę polsko — radziecką. W latach 1926 — 1928 pełnił funkcję przewodniczącego KM PPS we Włocławku. Był również skarbnikiem Okręgowego Komitetu Robotniczego na rejon włocławski. W Towarzystwie Uniwersytetu Robotniczego początkowo działał jako członek zarządu, a następnie przewodniczący oddziału włocławskiego tej organizacji. W 1928 roku w wyborach do Sejmu został wybrany na posła z listy PPS. W wystąpieniach na wiecach krytykował rządy sanacji. Aresztowany w 1930 roku pod zarzutem dezercji z wojska, przebywał przez kilka miesięcy w więzieniu.

     Reprezentował stanowisko współdziałania PPS i KPP. był zwolennikiem jednolitego frontu ludowego. Włożył dyżo wysiłku w realizację umowy z 2 X 1934 roku w sprawie założeń jednolitego frontu walki klasy robotniczej Włocławka. W październiku 1934 roku przewodniczył konferencji klasowych związków zawodowych i lewicy związkowej we Włocławku. Był inicjatorem powstania we Włocławku Rady Klasowych Związków Zawodowych, na której czele stał do 1937 roku. W 1937 roku zorganizował wspólny pochód pierwszomajowy PPS i KPP. Został również wybrany z ramienia PPS na radnego Miejskiej Rady Narodowej we Włocławku. W 1939 roku wybrano go na przewodniczącego Okręgowego Komitetu Robotniczego PPS we Włocławku.

     Z chwilą wybuchu II wojny światowej został mianowany komendantem obrony Włocławka. Następnie wstąpił jako ochotnik do Wojska Polskiego. Po zakończeniu walk obronnych w 1939 roku wrócił do Włocławka i tu zorganizował miejską PPS-Wolność Równość Niepodległość. W maju 1941 przedostał się do Generalnej Guberni. W Warszawie mianowano go komendantem Milicji PPS-Żolibórz. W 1944 roku został aresztowany przez gestapo i zesłany do obozu koncentracyjnego w Gross-Rosen, a następnie do obozu zagłady w Mauthausen, gdzie został zamordowany 20 III 1945 roku.