naczelnik Wydziału Technicznego w Zarządzie Miejskim we Włocławku, jeniec obozu w Kozielsku

 

     Urodził się 5 X 1904 roku w Pułtusku wg akt osobowych CAW urodził się na Białorusi, w Mieciukowie koło Mohylewa), w rodzinie Aleksandra i Heleny z Klonowskich. Uczęszczał do Gimnazjum Męskiego im. J. Lelewela w Wilnie, a nastepnie został przyjęty do klasy szóstej Gimnazjum Państwowego Męskiego im. Piotra Skargi w Pułtusku, gdzie w czerwcu 1924 roku uzyskał świadectwo maturalne. W 1925 roku odbył ćwiczenia w 80 pp, który wchodził w skład 20 DP i stacjonował do 1939 roku w Słonimiu.

     W 1934 roku ukończył Politechnikę Warszawską i otrzymał stopień inżyniera budowy dróg i mostów. Ukończył też Szkołę Podchorążych Rezerwy Piechoty nr. 7 w Jarocinie. Podporucznikiem mianowany został ze starszeństwem od 1 I 1932 roku.

     Prawdopodobnie w 1936 roku został zatrudniony w Zarządzie Miejskim we Włocławku jako naczelnik Wydziału Technicznego, zastępując inż. Bronisława Wondauscha. Na początku 1939 roku biuro Zarządu Miejskiego tworzyło pięć wydziałów, a Technicznym nadal kierował inż. Kazimierz Kłosowicz. W zakresie swoich obowiązków miał m.in. nadzór nad wszystkimi inwestycjami oraz planowanie rozwoju miasta. W tym okresie nadzorował m.in. budowę portu i żelbetonowego mostu na Wisle, most przez rzekę Zgłowiączkę na ulicy kilińskiego, budowę szkoły powszechnej przy ulicy Wiejskiej, remont i przebudowę budynków fabrycznych Zakładu Monopolowego przy ulicy Kilińskiego na potrzeby sądu okręgowego, sądu grodzkiego i wydziału hipotycznego, rozbudowę sieci wodociągowo — kanalizacyjnej, przebudowę nawierzchni ulic i dróg i innych.

     W 1939 roku zmobilizowany prawdopodobnie do 2 pp Legionów, gdzie był dowódcą plutonu strzeleckiego. W kampanii wrześniowej 1939 roku 2 pułk Legionów został przydzielony 1 września do Grupy Operacyjnej "Piotrków". 5 września walczył w bitwie pod Borową Górą. 9 września podporządkowany swojej macierzystej 2 Dywizji Piechoty Legionów, wraz z nią wycofał się w kierunku Warszawy. 12-13 IX 1939 roku toczył ciężkie walki w rejonie Błonia, Ołtarzewa i Ozarowa. Następnie, przechodząc przez Puszczę Kampinowską, dotarł do Modlina. Po reorganizacji i uzupełnieniu oddziału, 15 września obsadził odcinek Zakroczym — rejonu obrony Modlina 29 września. Dalsze losy K. Kłosowicza nie sa znane. Prawdopodobnie przedostał się na tereny wschodnie, gdzie został zatrzymany przez żołnierzy Armii Czerwonej i umieszczony w obozie jenieckim w Kozielsku.

     Zginął wiosna 1940 roku zamordowany przez NKWD w Katyniu.

     Żonaty był z Eugenią z Igielskich, miał syna Jana