Na długo przed pierwszą wojną swiatową we Włocławku działał pod kierownictwem Socjaldemokracji Królestwa Polskiego i Litwy oraz Polskiej Partii Socjalistycznej Lewicy zorganizowany ruch robotniczy. Dominująca rolę odgrywała PPS-Lewica. W obawie przed represjami członkowie partii organizowali często swoje zebrania w lesie.

     Z chwilą wybuchu wojny światowej w 1914 roku pogorszyła się sytuacja polskiej klasy robotniczej. Na skutek przerwania się linii frontu, zamykania warsztatów pracy, powołania do wojska, ewakuacji, spekulacji artykułami żywnościowymi, uległy pogorszeniu warunki życiowe robotników. Wówczas PPS-Lewica i SDKPiL oprócz pracy politycznej rozszerzyła działalność legalną, zwłaszcza przy pomocy placówek gospodarczych. W związku z powstałymi trudnościami dążono do przyjścia z pomocą klasie robotniczej. W tym celu wysunięto propozycję zorganizowania we Włocławku Spółdzielni Spożywców.

     Czołowymi działaczami włocławskiej klasy robotniczej byli wówczas : Leon Purman i jego bracia Henryk i Stefan — członkowie PPS-Lewicy. Wywodzili się oni z rodziny kupieckiej, oddali jednak swe siły i wiedzę pracy na terenie robotniczym. Pod ich kierownictwem, przy pomocy Ludomira Janowskiego — również członka PPS-Lewica — włocławska klasa robornicza podjęła walkę z istniejącym ustrojem kapitalistycznym.

     Przywódcy włocławskiej klasy robotniczej cieszyli się dużym zaufaniem wśród robotników. W wyniku ich działalności rósł aktyw robotniczy, a szczególnie wśród niego dużą rolę odgrywali metalowcy. Do altywniejszych działaczy PPS-Lewica i SDKPiL w śród metalowców m. in. należeli Stanisław Suski — (delegat II zjazdu KPP), Gustaw Augzburg — (w późniejszych latach okręgowiec KPP w Lubelskiem), Kazimierz Morawskie, Stanisław majewski, Władysław Lenc, Kazimierz Oleśniewicz, Andrzej Pietrzak, Mirkiewicz, Stanisław Orłowski. Z innych zawodów  do aktywniejszych działaczy należeli: Jerzy Pomorski, Stefan Wałęsa, Józef Małkowski, Wanda Biskupska, Telesfor Pracki i inni. W latach 1915-1919 powiększyli szeregi partyjne: Stanisław Adamczewski, Franciszek Olejniczak, Boesław Olejniczak, Władysław Kisiel, Stanisław Bombolski, Jakub Stwokwisz, Karol Zajfeld, "Era" — nauczycielka, Stanisław Nowaki inni.

     Celem pogłębienia pracy polityczno — uświadamiającej wśród robotników włocławskich , aktyw partyjny, zwłaszcza PPS-Lewicy, postanowił w końcu 1915 roku w czasie okupacji niemieckiej zorganizować Klub Robotniczy. W 1916 roku powstał we Włocławku przy ulicy Kilińskiego Klub imienia Tadeusza Rechniewskiego  - jednego z czołowych działaczy PPS- Lewicy.

     W klubie rozwinęło się życie kulturalno-oświatowe. W pierwszym rządzie zalegalizowano